Świąteczna wizyta policjantów w domu dziecka - Wiadomości - Komenda Miejska Policji w Jastrzębiu-Zdroju

Policjant to nie tylko ktoś, kto ściga przestępców, czy karze za przewinienia. Policjant to także człowiek, niejednokrotnie o wielkim i szlachetnym sercu. St. sierż. Szymon Boczkowski i sierż. Adrian Knapowski są świetnymi przykładami na to, że także wśród jastrzębskich stróżów prawa nie brakuje osób wrażliwych, chętnie niosących pomoc innym. Pełniący służbę w referacie patrolowo-interwencyjnym policjanci, zainicjowali zbiórkę charytatywną, w którą bardzo szybko włączyli się nie tylko ich koledzy z patrolówki, ale i kierownictwo oraz stróże prawa ze wszystkich wydziałów, a także związek zawodowy jastrzębskich policjantów i pracownicy cywilni komendy. Cel był szczytny, bowiem chodziło o sprawienie frajdy dzieciakom z Zespołu Ognisk Wychowawczych w Jastrzębiu-Zdroju. Na efekt wspólnego zaangażowania nie trzeba było długo czekać. Dzięki zgromadzonej gotówce, mundurowi ufundowali dzieciom prezenty. To jednak nie jedyna atrakcja, która czekała na najmłodszych. Policjant drogówki, st. asp. Robert Szablicki przeprowadził krótką i pouczającą pogadankę na temat bezpieczeństwa na drodze, przypominając jednocześnie jak ważne jest noszenie odblasków. Aby najmłodsi pamiętali o tym, by być widocznym, stróże prawa przekazali dla podopiecznych placówki odblaskowe czapki i opaski. Następnie głos zabrał zastępca naczelnika wydziału prewencji, podinsp. Marcin Bębenek, który opowiedział o codziennej pracy policjantów patrolówki oraz pokazał środki przymusu bezpośredniego. Ochotnicy mieli szansę przymierzyć policyjny sprzęt, wykorzystywany podczas zabezpieczeń imprez masowych. Główną niespodzianką, którą ufundowali dzieciom jastrzębscy policjanci, był jednak stół do piłkarzyków, który czekał na nie w jednym z pomieszczeń. W podziękowaniu za świąteczną wizytę, wychowankowie wręczyli gościom słodkie upominki, które samodzielnie wykonali.

Największą nagrodą dla nas wszystkich był jednak bez wątpienia szczery, dziecięcy uśmiech, który nie schodził z rozradowanych buzi. Ten, wydawać by się mogło, niepozorny gest był najlepszym podziękowaniem i tylko utwierdził nas wszystkich w przekonaniu, że takie spotkania są potrzebne.