10 września Światowym Dniem Zapobiegania Samobójstwom
10 września obchodzony jest Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom. Dzień ten został ustanowiony w 2003 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zapobiegania Samobójstwom (IASP) w celu zwrócenia uwagi na problem samobójstw i promowania działań na rzecz jego zapobiegania. O przeciwdziałaniu tym tragediom, zrozumieniu ich przyczyn i poszukiwaniu rozwiązań mówi się bowiem rzadziej, niż np. o bezpieczeństwie na drogach.
Nie ma osoby, która nie zetknęłaby się z problemem samobójstw - straciła w ten sposób kogoś kogo znała, sama miała myśli samobójcze lub napotkała się z nimi u innych. Niewiele osób jednak wie, jak rozpoznać i uratować samobójcę. Myśli samobójcze mogą dotyczyć osób w każdej grupie wiekowej i środowiskowej.
Aby skutecznie zapobiegać temu zjawisku, trzeba dowiedzieć się jak rozpoznawać i w jaki sposób rozmawiać z ludźmi w takim właśnie kryzysie.
Osoba zagrożona samobójstwem może:
- mówić o popełnieniu samobójstwa;
- mieć problemy z jedzeniem i spaniem;
- drastycznie zmieniać swoje zachowanie;
- wycofywać się z kontaktów towarzyskich;
- tracić zainteresowanie pracą, szkołą, swoim dotychczasowym hobby itd;
- przygotowywać się do śmierci, pisząc testament, list pożegnalny czy porządkując swoje sprawy;
- rozdawać ważne dla niej rzeczy;
- podejmować ryzykowne działania;
- wykazywać zainteresowanie problemem śmierci i umierania;
- nie dbać o swój wygląd zewnętrzny;
- zwiększyć dawki alkoholu, narkotyków lub leków.
Osoba zagrożona samobójstwem mogła wcześniej podejmować próby pozbawienia siebie życia lub okaleczać się. Jedną z przyczyn samobójstwa mogą być również doświadczenia utraty, między innymi bliskiej osoby, ale również ważnych dla niej wartości, planów, czy idei.
Co robić?
Jeśli ktoś zwierza się nam, że myśli o samobójstwie lub ujawnia przytoczone symptomy:
- nie obawiajmy się porozmawiać o tym i nie okazujmy zdziwienia czy zaskoczenia;
- rozmawiajmy, nie bójmy się, że nasze zainteresowanie tematem i dyskusja, będzie dla niej zachętą do realizacji planów;
- miejmy dla niej czas i okażmy zainteresowanie oraz wsparcie;
- okażmy też gotowość do słuchania, jak również pozwólmy na okazywanie emocji i akceptujmy je;
- nie oceniajmy i nie dawajmy rad;
- szukajmy pomocy u specjalistów oraz w instytucjach pomocowych:
- Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym – numer całodobowy: 800 70 2222
- Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży - numer całodobowy: 116 111
- Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka - numer całodobowy: 800 12 12 12
- Telefon wsparcia emocjonalnego dla osób dorosłych - numer całodobowy: 116 123
- Telefon alarmowy w sytuacji zagrożenia życia oraz zdrowia - numer całodobowy: 112.